„Tamte spory zaczęli politycy, a dziennikarze bardzo szybko się dostosowali”, czyli jaka jest różnica między lewakiem a prawakiem

Każdy ma jakieś poglądy. Poglądy na sprawy gospodarcze, religijne, obronności, społeczne itd. Czasami są one jaskrawe a czasami dąży się w nich do neutralności, której się jednak nigdy nie osiągnie, bo to wcale nie byłoby dobre. Problem pojawia się wtedy, kiedy swoje poglądy i opinie na dany temat mylimy z wiedzą o danym zagadnieniu. Problem pojawia się wtedy, kiedy nasze poglądy i opinie chcemy narzucić innym. Kiedy chcemy je narzucić krzykiem, strachem i agresją. Czy w Polsce i na świecie w ogóle mamy ten problem? Myślę, że odpowiedź jest bardziej niż oczywista. Ale, jak to mówią, to tylko moja opinia.

„W Suazi kobiety rozmawiają o gwałtach tak, jak Polki o pogodzie”, czyli spotkanie autorskie z Andrzejem Fidykiem i Aleksandrą Szarłat

Za mną kolejne spotkanie autorskie organizowane w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki przez Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną w Bydgoszczy na Starym Rynku. Tym razem gośćmi byli Andrzej Fidyk i Aleksandra Szarłat. Pretekstem do rozmowy była niedawno wydana książka, której ci państwo byli autorami pt. „Świat Andrzeja Fidyka”.

„Zmuszali mnie, bym brał do ust ich członki”, czyli czym różnił się homoseksualista od heteroseksualisty w obozie koncentracyjnym

Śmierć, seks, homoseksualizm. Wojna, obozy koncentracyjne, seks męsko-męski za ochronę życia. Żyjemy w tak, z pozoru, nowoczesnych czasach, że nie powinno być żadnego tematu tabu. Oczywiście krygujemy się, że nie, ależ skąd, nie krępujemy się mówić o niczym. Nie krępujemy dopóki możemy tylko ślizgać się po temacie lub uzewnętrzniać swoje przemyślenia w gronie ścisłym i najbliższym. Nasza otwartość i brak ograniczeń jest tylko pozorny. Im szybciej zdamy sobie z tego sprawę, tym szybciej przestaniemy oszukiwać samych siebie i otoczenie. A zrozumieć to, mogą nam pomóc osoby, które mimo wszystko opowiedziały i poruszyły te tematy, których nie warto było, nie można było i wstydziło się poruszać. Zacznijmy się czuć mniej pewnie, bo takie osoby mogą nam uzmysłowić, że to czy jest to Austria po 1938 roku, czy Polska w roku 2017, myślenie poszczególnych grup pozostaje na tym samym poziomie. To wszystko odsłoni nam, jakże niezwykła pozycja na polskim rynku wydawniczym, czyli „Mężczyźni z różowym trójkątem” Heinza Hegera.

Nie zabili mu drugiego psa, czyli o filmie „John Wick 2”

John Wick. Myślę, że każdy kinoman, który interesuje się bieżącą kinematografią kojarzy przynajmniej to nazwisko, a niektórzy pewnie też oglądali film o tym tytule. Po pierwszej części, w której główny bohater, były seryjny morderca, grany przez Keanu Reevesa, rozwala wszystkich dookoła z powodu zabicia jego psa i kradzieży samochodu, po drugim rozdziale tego filmu (angielski tytuł filmu to „John Wick. Chapter 2”), można było spodziewać się czegoś równie niedorzecznego. Czy tym razem zabili mu kota? A może jednak to tylko chomik?

„Kobietom studia do niczego nie są potrzebne”, czyli o noblistce, emancypantce, emigrantce, żonie, matce, ateistce, kochance i patriotce w jednym – Marii Skłodowskiej-Curie

Tę książkę można czytać z dwóch perspektyw. Pierwsza – zna się biografię Marii Skłodowskiej-Curie dość dobrze. Druga – zna się tylko nazwisko Marii Skłodowskiej-Curie. Ja czytałam tę książkę z pozycji numer jeden. Wiedziałam dokładnie, jak będzie przebiegać fabuła. Jedyne czym autorka mogła wobec tego mnie zaskoczyć, to tym jak wygrała i na co położyła nacisk przy prezentowaniu poszczególnych bohaterów i ich motywacji. Czy to zrobiła Katarzyna Zyskowska-Iganaciak w książce „Zanim”? Moje odczucia są mieszane.

„La La Land”, czyli jednak nie można mieć wszystkiego

Follow my blog with Bloglovin

Pierwszy zwiastun „La La Land” Damiena Chazelle’a – „e tam, nie przepadam za musicalem aż tak, żeby szaleć i iść do kina na ten film”. Drugi zwiastun, nominacje, nagrody i utwór „City of Stars” – „nie mogę tego przegapić!”. To pokrótce paleta moich wstępnych odczuć, co do chyba najgłośniejszego w tym gorącym oscarowym sezonie filmu. Ale po seansie! Po seansie były potoki łez.