Jednozdaniówki, czyli podsumowanie pierwszego półrocza 2021 r.

 

W przeciągu (i przy zamkniętych oknach) sześciu miesięcy 2021 r. przeczytałam 28 książek. Rozpoczęłam więcej, ale z zakończeniem ich już było gorzej (Kupiłam jeszcze więcej, ale tutaj akurat nie ma się czym chwalić i z czego cieszyć.)
Po każdej przeczytanej książce miałam w zwyczaju zapisywanie pojedynczych zdań – uwag, które pokrótce opisywały moje odczucia po lekturze.
Poniżej zestawienie jednozdaniowych (czasami „więcejzdaniowych”) opinii.

Dobra zabawa z przewodnikiem, czyli o Zamku Królewskim słów kilka

Muszę przyznać, że w ostatnim czasie bardzo rzadko dobrze bawię się przy książce. Nie dlatego, że czytane przeze mnie pozycje są złe. One po prostu zazwyczaj są smutne w swych konkluzjach lub traktują o bardzo poważnych tematach. Na szczęście jednak czasami zrządzenie losu powoduje, że trafia się na książkę przypadkową, której nie miało się w planie przeczytać, a ona się pojawia i nie tylko edukuje, ale też szczerze cieszy. Tak było z pierwszym tomem serii pt. „Warszawa. Opowieść o gotyckim mieście” Marcina Rafała Kudłacika.

Co tam Panie w wandalizmie? Czyli o graffiti, street arcie i proteście kobiet słów kilka

 

Ze względu na mój zawód oraz wykonywaną obecnie przeze mnie pracę zarobkową, mam do czynienia codziennie (nie raz na tydzień, nie raz na miesiąc czy raz na rok, ale codziennie), z dewastacją, wandalizmem oraz uprzykrzającym życie celowym niszczeniem różnych elementów architektonicznych i urbanistycznych. Spektrum jest szerokie. Psute, wyrywane, kradzione klamki, elektrozaczepy, samozamykacze, domofony przy drzwiach wejściowych do budynków mieszkalnych. Obdrapywane tynki i wybijane szyby okien na klatkach schodowych. Wyrąbywane siekierą drzwi wejściowe do mieszkań. Niszczenie zabezpieczeń pustostanów i podpalanie niezamieszkałych lokali. Wyrywanie rur wodociągowych, kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania. Wyrywanie instalacji elektrycznej. Wyrywanie misek sedesowych, kabin prysznicowych, umywalek. Oddawanie moczu na ścianę na klatkach schodowych. Zalewanie fekaliami sąsiadów. I wiele, wiele więcej historii, które często trudno sobie wyobrazić.

Wśród powyższych zdarza się również pokrywanie ścian budynków graffiti czy inną działalnością streetartową. Rzecz jasna jest to szczególnie frustrujące w przypadku świeżo wyremontowanych elewacji.   

„Mikrofilm. Nowa postać książki” Andrzeja Wyczańskiego

 

W dzisiejszym wpisie podejmę temat drugiej pozycji z serii Ossolineum „Książki o książce” pt. „Mikrofilm. Nowa postać książki” autorstwa Andrzeja Wyczańskiego. Drugie wydanie, którym dysponuję, zostało oddane do sprzedaży w 1972 r. w pierwszej szacie graficznej i liczy 252 strony.

„Wyspiański artysta książki” Elżbiety Skierkowskiej

Książką, o której dzisiaj pokrótce opowiem jest „Wyspiański artysta książki” Elżbiety Skierkowskiej. To pierwsza pozycja z serii Ossolineum „Książki o książce”. Wydana została w roku 1960 w pierwszej, jak ja to nazywam, szacie graficznej tej serii. Liczy 208 stron.